Nopalin

doskonały dla tych, którzy chcą zachować dobrą formę i zdrowie,
a także dla tych, którzy chcą odzyskać zachwianą równowagę
i wrócić do pełni sił

W jego ojczyźnie czyli Meksyku jest traktowany jako pożywienie stale obecne w menu, o częstości porównywalnej do naszej marchewki czy ziemniaka. Można zjeść tam nopal:

• grilowany
• pieczony
• gotowany
• na surowo w sałatce
• w soku
• a także dodawany do drinków alkoholowych.

Zawiera suszoną łodygę kaktusa z gatunku Opuntia streptacantha, który jest źródłem łatwo przyswajalnego błonnika. Od 1983 roku kaktus ten poddawany jest intensywnym badaniom, które wykazały jego cenne właściwości odżywcze (jest bogatym źródłem witamin, antyoksydantów, karotenoidów /beta - karoten, luteina, kryptoksantyna/ minerałów, węglowodanów, zawiera aż 17 aminokwasów oraz dwa rodzaje błonnika pokarmowego) i lecznicze. Do roku 2000 starannie udokumentowano następujące zalety nopalu:

• jest antyutleniaczem (tzw. wymiataczem wolnych rodników tlenowych)
• reguluje wagę ciała
• oczyszcza okrężnicę i reguluje pracę jelit
• przywraca prawidłowe trawienie
• reguluje pracę wątroby
• zapobiega nadkwasocie
• doskonale uzupełnia dietę wegetariańską
• ma pozytywny wpływ na: układ krążenia, nerwowy oraz pracę gruczołów dokrewnych
• jest moczopędny - pomaga nerkom w eliminowaniu z organizmu toksyn
• poprzez oczyszczanie zapobiega przerostowi gruczołu prostaty u mężczyzn
• jest środkiem napotnym
• wykazuje zdolność obniżania poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi

Błonnik - co to takiego ?

Należy do grupy węglowodanów, lecz w odróżnieniu od innych cukrów, a także białek i tłuszczów, nie jest wchłaniany przez organizm i nie dostarcza żadnej energii. Swe zadanie wykonuje w jelicie grubym, gdzie pęcznieje i nadaje kałowi odpowiednią masę. Błonnik jest pokarmem objętościowym. Syci, ale nie tuczy. Przechodząc szybko przez przewód pokarmowy, obniża produkcję insuliny i cholesterolu, hamując również zamianę cukrów na tłuszcz.

Odkrywcą znaczenia błonnika w diecie,
a tym samym jego roli w zapobieganiu chorób jest
Denis Burkitt - kim był ?

 

Był chirurgiem, który pod koniec II wojny światowej został skierowany do pracy w Afryce. Jednak po zakończeniu działań wojennych nie wrócił do Europy. Wiele kolejnych lat poświęcił badaniom nad nieuleczalną, białaczkopodobną, wyjątkowo trudną do leczenia chorobą u dzieci. Została ona nazwana od jego nazwiska chłoniakiem Burkitta.
Pobyt w Afryce skłonił doktora Burkitta do wyjścia poza swoją specjalizację i poszukiwania przyczyn wielu chorób, a w konsekwencji zbliżył do ogromnie ważnej dziedziny jaką jest PROFILAKTYKA czyli zapobieganie chorobom.

Profit to korzyść. A czym jest PROFILAKTYKA ?

Dzięki jego niezwykłej bystrości i umiejętności obserwacji nauka wzbogaciła się o wiele mających ogromne znaczenie odkryć medycznych.
Prowadząc swoją praktykę medyczną zauważył, że tubylcza ludność wiejska ogóle nie zna chorób typowych dla społeczeństw cywilizacji zachodniej. W poszukiwaniu odpowiedzi na przyczynę nurtującego go problemu, stwierdził, że flora bakteryjna mieszkańców Afryki i Europy różni się w znacznym stopniu. Przyczyn zaczął naturalnie poszukiwać w różnicach w sposobie odżywiania.

Afrykanie: jadają pokarmy niemal nie przetworzone, te same co przed setkami lat.
Europejczycy: pożywienie zupełnie pozbawione błonnika, rafinowane, oczyszczone, m.in. niewyobrażalnie niezdrową białą mąkę i cukier .

Twierdził on, że powolny proces wydalania przy niedoborach błonnika, daje więcej czasu bakteriom na nadmierne namnażanie się, a ich koncentracja w jelitach stwarza powstawanie środowiska sprzyjającego m.in. zachorowaniom na schorzenia degeneracyjne. Guzy i nowotwory odbytu są częstsze, gdyż kał zalega najdłużej w dolnych odcinkach kiszki stolcowej.
Wiele trafnych teorii dotyczących chorób cywilizacyjnych, u których podstaw leży brak błonnika w diecie, zawdzięczamy właśnie doktorowi Denisowi Burkitt'owi.

Są to:

• zaparcia
• uchyłki czyli "kieszonki" na jelicie grubym
• zapalenie wyrostka robaczkowego
• hemoroidy
• żylaki
• przepuklina przeponowa
• rak jelita grubego
• kamica żółciowa
• choroby układu krążenia
• cukrzyca
• nadwaga i otyłość

Odkrycia ostatnich lat potwierdzają teorie Burkitta. Jedzenie żywności bogatej w błonnik nie jest jednak niczym nowym, a jedynie powrotem do tego, do czego organizm człowieka był przyzwyczajony przez tysiąclecia.

Błonnik znajduje się tylko w produktach roślinnych. Są trzy jego źródła:

• produkty naturalne zasobne w ten składnik
• naturalne koncentraty np. otręby
• preparaty błonnikowe (np. Nopalin)

Przeciętny Szwed zjada dziennie 15 - 20 g błonnika. Szwedzkie Ministerstwo Zdrowia jedak zaleca podwojenie tej dawki. Dla porównania: członkowie kenijskiego plemienia Kikuju zjadają go aż 130 g. W diecie Polaków na próżno by szukać dawek, których pochłanianie chociażby dla Szwedów jest czymś zupełnie oczywistym i bezwzględnie koniecznym.

Stosowanie środków przeczyszczających mimo reklam telewizyjnych mówiących o ich naturalnym pochodzeniu, jest "procederem" dość niebezpiecznym (prowadzi do stanów zapalnych jelit). Jeśli ktoś decyduje się na ich stosowanie, a nie chce zaszkodzić kondycji tego ważnego organu, powinien robić to wyłącznie incydentalnie.

Najwięcej błonnika zawierają rośliny nie poddane żadnej obróbce. Jest on rugowany z nich poprzez:

• obieranie
• polerowanie
• nadmierne czyszczenie
• przecieranie
• gotowanie
• sporządzanie koncentratów (całe owoce zamiast nektarów i soków)

Błonnik zawarty w nopalu stosowany systematycznie:

• obniża poziom cholesterolu we krwi
• stabilizuje poziom cukru
• przeciwdziała m.in. nowotworom okrężnicy, zaparciom, hemoroidom
• nie dopuszcza do otyłości

Oczyszcza

Na kontakt z toksynami narażeni jesteśmy w każdej sytuacji i każdego dnia. Dietetycy zwykle zalecają prze rozpoczęciem jakiejkolwiek kuracji prozdrowotnej oczyszczenie organizmu. Mają oczywiście słuszność. Nopalin jest produktem, który doskonale sprawdza się w takiej sytuacji (toksyny wydostają się poprzez wątrobę, nerki, płuca, jelita, skórę, układ krwionośny i limfatyczny). Ze względu na szczególne bogactwo składników biologicznie czynnych spełnia on jednocześnie dwa bardzo ważne zadania: oczyszcza i odżywia. Nie musimy się zatem obawiać, że w wyniku oczyszczania nasz organizm pozbawiony zostanie również ważnych substancji koniecznych do prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Koryguje niedostatki figury

Nopal jest znany wśród zarówno naukowców, jak i tysięcy zwykłych ludzi dzięki temu, że pozwala kontrolować wagę i pozbywać się zbędnych kilogramów w sposób naturalny, jednocześnie dostarczając organizmowi tego, co niezbędne.

• zapobiega odkładaniu się tkanki tłuszczowej i pomaga likwidować już istniejącą
• ułatwi wypróżnienia
• dzięki zawartości błonnika powoduje uczucie sytości, dzięki czemu chroni nas przed objadaniem się i podjadaniem między posiłkami
• pomaga w redukcji cellulitu

Ważna informacja dla osób chorych na cukrzycę:

Błonnik rozpuszczalny (pektyna) wiąże nadmiar cukru w przewodzie pokarmowym i spowalnia jego wchłanianie, zastępując w ten sposób porcję zblanszowanych warzyw, zalecaną przed każdym posiłkiem diabetykom. Tym samym (spożyty pół godziny przed posiłkiem) nie dopuszcza do podwyższenia poziomu cukru.

Ponadto

• zawiera składniki obniżające poziom trójglicerydów
• wiąże tłuszcze, zmniejszając ich wchłanianie
• zmniejsza łaknienie, stopniowo redukując masę ciała.

Jest skutecznym preparatem nie tylko we wspomaganiu leczenia cukrzycy już istniejącej. Zaleca się go również do stosowania w profilaktyce tej choroby, jak również towarzyszącej jej często miażdżycy, która przyspiesza i pogarsza przebieg cukrzycy. Kiedy poziom cukru i cholesterolu we krwi osiągną pożądany poziom, zmniejszy się ryzyko miażdżycy i ataku serca.

Błonnik nierozpuszczalny - włókna celulozy, które pęczniejąc pod wpływem wody, zwiększają objętość i jak szczotka czyszczą ściany jelita grubego.

Uwaga !!!

Nopalin`u nie podajemy w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, kiedy występują okresowe krwawienia.

Doskonałym połączeniem u osób względnie zdrowych jest:

AC- Zymes + Nopalin

W stanach zapalnych układu pokarmowego:

AC - Zymes + Green Care

Green Care i Nopalin dają pałeczce kwasu mlekowego doskonałe podłoże, stanowią "zieloną łączkę" sprzyjającą jej rozwojowi. Dzięki takiemu podłożu możemy uzyskać dłuższy okres przeżycia tych dobroczynnych bakterii w jelicie.